Ben Sana Mecburum


Ben sana mecburum bilemezsin 
Adini mih gibi aklimda tutuyorum 
Büyüdükçe büyüyor gözlerin 
Ben sana mecburum bilemezsin 
Içimi seninle isitiyorum 


Agaçlar sonbahara hazirlaniyor 
Bu sehir o eski Istanbul mudur 
Karanlikta bulutlar parçalaniyor 
Sokak lambalari birden yaniyor 
Kaldirimlarda yagmur kokusu 
Ben sana mecburum sen yoksun 


Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur 
Insan bir aksamüstü ansizin yorulur 
Tutsak ustura agzinda yasamaktan 
Kimi zaman ellerini kirar tutkusu 
Birkaç hayat çikarir yasamasindan 
Hangi kapiyi çalsa kimi zaman 
Arkasinda yalnizligin hinzir ugultusu 


Fatih'te yoksul bir gramofon çaliyor 
Eski zamanlardan bir cuma çaliyor 
Durup köse basinda deliksiz dinlesem 
Sana kullanilmamis bir gök getirsem 
Haftalar ellerimde ufalaniyor 
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem 
Ben sana mecburum sen yoksun 


Belki Haziran'da mavi benekli çocuksun 
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor 
Bir sileb siziyor issiz gözlerinden 
Belki Yesilköy'de uçaga biniyorsun 
Bütün islanmissin tüylerin ürperiyor 
Belki korsun kirilmissin telas içindesin 
Kötü rüzgar saçlarini götürüyor 


Ne vakit bir yasamak düsünsem 
Bu kurtlar sofrasinda belki zor 
Ayipsiz fakat ellerimizi kirletmeden 
Ne vakit bir yasamak düsünsem 
Sus deyip adinla basliyorum 
Içimsira kimildiyor gizli denizlerin 
Hayir baska türlü olmayacak 
Ben sana mecburum bilemezsin. 


Attila Ilhan(1960)

 

Şiirler bölümüne geri dön!

Şiirler bitti ana sayfaya dön!